Kobieta może, zgodnie z prawem, należeć do mężczyzny na dwa sposoby: pozostając w stałym lub tymczasowym małżeństwie. W pierwszym przypadku czas trwania małżeństwa jest nieokreślony, w drugim musi być określony, na przykład na okres godziny, dnia, miesiąca, roku lub dłużej.
Mężczyzna może poślubić dziewczynkę w wieku poniżej dziewięciu lat, nawet jeżeli jest ona wciąż dzieckiem karmionym piersią. Zabrania mu się jednak odbywania stosunku płciowego z dziewczynką do dziewiątego roku życia, z wyjątkiem gry wstępnej, pocierania, całowania i sodomii. Mężczyzna dopuszczający się stosunku z młodszą dziewczynką nie popełnia przestępstwa, a jedynie wykroczenie, o ile dziewczynka nie dozna trwałego uszczerbku. Jeżeli jednak wyrządzi jej krzywdę, musi utrzymywać ją do końca życia. Mimo to, nie będzie ona uznawana za jedną z jego stałych żon. Mężczyźnie nie wolno również poślubić jednej z sióstr dziewczynki.
Ojciec lub dziadek ze strony ojca, ma prawo wydać za mąż dziecko, które nie jest w pełni władz umysłowych lub nie osiągnęło dojrzałości, działając w roli pełnomocnika. Dziecko nie może anulować takiego małżeństwa po osiągnięciu dojrzałości lub odzyskaniu zdrowia psychicznego, jeśli nie działa ono na jego ewidentną niekorzyść.
„Każda pełnoletnia dziewczyna, będąca w stanie zrozumieć, co leży w jej najlepszym interesie, chcąc wyjść za mąż i będąc dziewicą, musi zdobyć pozwolenie swojego ojca lub dziadka od strony ojca. Pozwolenie matki lub brata nie jest potrzebne.
Małżeństwo zostanie unieważnione, jeżeli mężczyzna stwierdzi, że jego żona posiada jedną z następujących siedmiu ułomności: szaleństwo, trąd, egzema, ślepota, paraliż z powikłaniami, zniekształcenie dróg moczowo-płciowych, odbytu lub pochwy uniemożliwiające współżycie.
Jeżeli żona stwierdzi po zawarciu małżeństwa, że jej mąż cierpi na chorobę psychiczną, jest kastratem, impotentem lub usunięto mu jądra, może wnieść o unieważnienie małżeństwa.
Jeżeli żona anulowała małżeństwo, ponieważ jej mąż nie był w stanie odbywać z nią stosunków waginalnych lub analnych, musi on wypłacić jej odszkodowanie w wysokości połowy ceny żony (mehrieh), zawartej w umowie małżeńskiej.
Muzułmańska kobieta nie może poślubić nie-muzułmańskiego mężczyzny, a muzułmanin nie może zawrzeć z nie-muzułmanką stałego małżeństwa, może on jednak wejść z żydowską lub chrześcijańską kobietą w związek tymczasowy.
Kobieta, która pozostaje zgodnie z umową w stałym związku, nie ma prawa wychodzić z domu bez pozwolenia swojego męża. Musi pozostać na miejscu do jego dyspozycji, aby spełniać wszelkie jego życzenia i nie może mu odmówić, z wyjątkiem słusznego powodu religijnego. Jeżeli jest mu całkowicie poddana, mąż musi zapewnić jej jedzenie, ubranie i mieszkanie, bez względu na to, czy ma ku temu wystarczające środki.
Kobieta, która odmawia oddania się mężowi, jest winna i nie może domagać się jedzenia, ubrania i mieszkania lub dalszych relacji seksualnych. Niemniej jednak, zachowuje ona prawo do odszkodowania, jeżeli zostanie porzucona.
Jeżeli mężczyzna, który poślubił dziewczynkę, posiądzie ją seksualnie przed jej dziewiątymi urodzinami, powodując u niej traumę, nie ma prawa uczynić tego powtórnie.
Mężczyzna, który pozostaje, zgodnie z umową, w stałym związku, nie może opuścić swojej żony na okres pozwalający jej zakwestionować ważność małżeństwa. Nie jest on jednak zobowiązany do spędzania z nią jednej na każde cztery noce.
Mężczyzna musi utrzymywać stosunki seksualne ze swoją żoną przynajmniej raz na cztery miesiące.
Kobieta, która została poślubiona tymczasowo w zamian za uprzednio ustalony posag, nie ma prawa domagać się od męża pokrywania jej codziennych wydatków, nawet jeżeli zajdzie w ciążę.
Małżeństwo tymczasowe jest legalne, nawet jeżeli zostało zawarte z wyrachowania.
Mężczyzna nie może powstrzymywać się od stosunków seksualnych ze swoją tymczasową żoną dłużej niż cztery miesiące.
Jeżeli ojciec (lub dziadek ze strony ojca) wyda za mąż swoją córkę (lub wnuczkę) pod jej nieobecność, nie mając pewności czy ona żyje, małżeństwo takie zostanie unieważnione, gdy tylko możliwe będzie ustalenie, że była ona martwa w momencie jego zawarcia.
Spoglądanie na twarz i włosy dziewczynki, która nie osiągnęła dojrzałości, może być tolerowane, jeżeli nie wynika z potrzeby osiągnięcia przyjemności i nie jest powodowane pożądaniem. Zaleca się jednak, aby nie spoglądać na jej brzuch lub uda, które powinny pozostać zasłonięte.
Spoglądanie na twarze i ręce żydowskich lub chrześcijańskich kobiet jest tolerowane, jeżeli nie wynika z potrzeby osiągnięcia przyjemności.
Kobieta musi ukrywać swoje ciało i włosy przed spojrzeniami mężczyzn. Jest wysoce zalecane, aby ukrywała je również przed dojrzewającymi chłopcami, jeżeli podejrzewa, że mogą oni patrzeć na nią z pożądaniem.
Jeżeli mężczyzna zostanie wezwany z powodów medycznych, aby zaopiekować się kobietą inną niż jego żona i musi dotykać jej ciała, może to zrobić. Jeżeli jednak może jej pomóc jedynie poprzez oględziny, nie wolno mu jej jednocześnie dotknąć, a jeśli może zrobić to jedynie poprzez dotyk, nie wolno mu na nią patrzeć.
Kobieta, która zajdzie w ciążę poprzez cudzołóstwo, nie ma prawa do aborcji. Jeżeli mężczyzna dopuści się zdrady z wolną kobietą, a następnie ożeni się z nią, dziecko pochodzące z tego małżeństwa będzie bękartem, o ile rodzice nie będą pewni, że zostało poczęte po ślubie.
Dziecko poczęte przez cudzołożącego ojca jest traktowane jak ślubne.
Najodpowiedniejszą osobą do karmienia noworodka piersią jest jego własna matka. Jest jednak pożądane, aby nie wymagała ona za to zapłaty, lecz by mąż płacił jej z własnej woli. Jeżeli suma, której żąda matka, jest wyższa niż koszt karmicielki, mąż może zabrać dziecko matce i oddać je pod opiekę karmicielce.
Mąż, który wyrzeka się swojej żony, musi pozostawać przy zdrowych zmysłach, przekroczyć wiek dojrzałości, chcieć tego z własnej woli i nie może działać pod przymusem. Jeżeli formuła rozwodowa została wypowiedziana jako żart, małżeństwo nie jest anulowane.
Małżeństwo kobiety zawarte tymczasowo, na przykład na okres miesiąca lub roku, jest automatycznie anulowane po upływie tego czasu lub w dowolnym innym momencie, gdy mąż zwolni ją z przyrzeczenia. Nie jest wymagana do tego obecność świadków, a kobieta nie musi miesiączkować.
Kobieta, która nie osiągnęła wieku dziewięciu lat, lub kobieta w okresie menopauzy może ponownie wyjść za mąż zaraz po rozwodzie, pomijając okres stu dni wymagany w pozostałych przypadkach.
Kobieta, która ukończyła dziewiąty rok życia lub nie weszła jeszcze w okres menopauzy, musi odczekać po rozwodzie czas trzech cykli miesięcznych, zanim będzie mogła ponownie wyjść za mąż. W przypadku zawarcia po rozwodzie małżeństwa tymczasowego, taka kobieta musi po jego upływie odczekać dwa cykle miesięczne lub czterdzieści pięć dni.
Jeżeli ojciec lub dziadek ze strony ojca ożeni chłopca tymczasowo z kobietą, może przedwcześnie anulować małżeństwo w jego interesie, nawet jeżeli zostało ono zawarte zanim osiągnął on wiek dojrzałości. Jeżeli na przykład czternastoletni chłopiec został zaślubiony z kobietą na dwa lata, mogą zwrócić wolność kobiecie przed czasem, jednak stałe małżeństwo nie może zostać zerwane w ten sposób.
Jeżeli mężczyzna wyrzeka się żony bez informowania jej o tym i kontynuuje pokrywanie jej wydatków, na przykład przez okres roku, a po tym czasie powiadomi ją o uprzednim rozwodzie, przedstawiając tego dowód, może domagać się zwrotu wszystkiego, co jej kupił lub podarował, o ile nie zostało to zużyte lub skonsumowane.
Jeżeli dziecko umrze w łonie matki i stanowi to zagrożenie jej życia, powinno zostać usunięte w najprostszy możliwy sposób. Jeżeli sytuacja tego wymaga, płód może zostać poćwiartowany. Powinno to zostać wykonane przez męża kobiety lub akuszerkę.
Kobieta, która chce kontynuować studia, aby być w stanie zarobić na życie poprzez godną pracę, może uczyć się u mężczyzny, o ile okrywa swoją twarz i nie utrzymuje kontaktu z mężczyznami. Jeżeli jednak jest to nieuniknione, a religijne i moralne zasady zostałyby naruszone, musi ona porzucić studia. Dziewczynki i chłopcy uczęszczający do koedukacyjnych klas na lekcje gramatyki, w liceach, uniwersytetach oraz innych placówkach, aby zalegalizować taką sytuację, mogą poślubić się tymczasowo bez zgody swoich ojców. To samo dotyczy sytuacji, gdy chłopiec i dziewczyna zakochają się w sobie, lecz wahają się zapytać o zgodę.
(Nauki Ajatollaha Chomeiniego, najwyższego przywódcy islamskiej rewolucji)(mn)
Na podst. kitmantv.blogspot.com
Udostępnij na
