Andrew Bostom
Większość Palestyńczyków chce zniszczenia państwa żydowskiego. Antysemityzm motywowany jest religijnie – takie wnioski płyną z badania amerykańskiego naukowca Stanleya Greenberga.
Wyniki badania potwierdzają nieprzejednany, morderczy irredentyzm palestyńskich muzułmanów, będących dla Izraela „partnerami w procesie pokojowym”. Amerykański badacz Stanley Greenberg przeprowadził „bezpośredni sondaż w języku arabskim wśród 1010 dorosłych Palestyńczyków zamieszkujących Zachodni Brzeg i Strefę Gazy” (lipiec 2011).
Po pierwsze, 73% badanych Palestyńczyków zgadza się z nakazami wyniszczenia Żydów wynikającymi z hadisu kanonicznego cytowanego w tzw. Konstytucji Hamasu (hadisy to spisane czyny i wypowiedzi Mahometa, których waga jest często równa Koranowi).
Zgodnie z opisem zawartym w hadisie, eschatologia muzułmańska – teologia końca świata – podkreśla ogromną wrogość Żydów wobec islamu. Żydzi przedstawiani są jako wyznawcy dajjala (muzułmańskiego antychrysta) lub zgodnie z inną tradycją, dajjal jest sam Żydem. Według innych tradycji, gdy przybędzie dajjal, towarzyszyć mu będzie 70 000 Żydów z Isfahanu lub Jerozolimy, uzbrojonych w wypolerowane szable, a ich głowy zasłonięte będą woalem. Gdy dajjal zostanie pokonany, jego żydowscy towarzysze zostaną wymordowani, zgodnie z hadisem kanonicznym, który w Konstytucji Hamasu z 1988 roku (art.7) cytowany jest jako uświęcone, obowiązkowe wezwanie do wyniszczenia Żydów przez muzułmanów:
„…Islamski Ruch Oporu aspiruje do realizacji obietnicy Allaha, choćby to miało trwać wieki. Prorok, niech mu Allah błogosławi i zagwarantuje zbawienie, powiedział: <Dzień Sądu nie przyjdzie, dopóki muzułmanie nie będą walczyć z Żydami i nie zabiją ich. Żydzi schowają się za kamieniami i drzewami, a kamienie i drzewa zawołają: ‘O muzułmaninie, o sługo Allaha, za mną jest Żyd, przyjdź i zabij go! Tylko drzewo gharqad tego nie uczyni, gdyż jest to drzewo Żydów>”. (Sahih Muslim, księga 41, numer 6985)
Po drugie 80% ankietowanych zgodziło się z cytowanymi opiniami, wyrażonymi w artykule 15 Konstytucji Hamasu (zatytułowanym: „Dżihad dla wyzwolenia Palestyny jest indywidualnym obowiązkiem”), które naświetlają klasyczną teorię dżihadu – w tym operacje przeprowadzane przez męczenników w imię dżihadu (tj. samobójcze zamachy bombowe) – a także jego praktyczne nowoczesne zastosowanie w celu zniszczenia Izraela przez dżihad, oraz potrzeby rekrutowania całej globalnej społeczności muzułmańskiej (ummy), dla tej najważniejszej dla islamu sprawy:
„W dniu, kiedy wróg przywłaszczy sobie choćby skrawek ziemi muzułmańskiej, dżihad staje się obowiązkiem każdego muzułmanina. W obliczu żydowskiej okupacji (uzurpacji władzy) Palestyny, obowiązkiem jest wznieść sztandar dżihadu. To wymaga rozejścia się islamskiej świadomości wśród mas, na wszystkich szczeblach: regionalnym, arabskim i islamskim. Jest koniecznym wpojenie ducha dżihadu do serca narodu, wtedy walczyć będą oni z wrogami i połączą się w szeregach żołnierzy. Jest nieodzownym, aby uczeni, wychowawcy, nauczyciele, eksperci w dziedzinie informacji i mediów, a także intelektualiści, szczególnie ludzie młodzi i szejkowie islamskiego ruchu wzięli udział w operacji obudzenia (mas)”(…) Trzeba wpoić w umysły pokoleń muzułmanów, że problem Palestyny to problem religijny i na tej podstawie powinien być rozwiązany. W Palestynie znajdują się święte miejsca islamu. To tu meczet Al Aksa trwa w więzi z wielkim meczetem w Mekce, i jest to więź nierozerwalna, póki niebo i ziemia mówią o Isrze (północnej podróży Mahometa ku siedmiu niebiosom) i Mi’raj (wstąpieniu Mahometa w siedem niebios z Jerozolimy). <Poświęcenie jednego dnia sprawie Boga jest warte więcej niż świat wraz ze wszystkim, co się na nim znajduje. Miejsce w Raju jest warte więcej niż świat wraz ze wszystkim, co się na nim znajduje. Poświęcenie wiernego dla Boga jest warte więcej niż świat wraz ze wszystkim, co się na nim znajduje> (Al-Bukhari, Muslim, Tirmidhi i Ibn Maja). <Przysięgam przed tym, kto posiadł duszę Mahometa, że gotów jestem do ataku i poświęcenia życia za sprawę Boga, i wówczas znów i znów atakować, i poświęcić życie> (Al-Bukhari)”.
Po trzecie, 72% zaprzeczyło tysiącom lat historii Żydów w Jerozolimie.
Po czwarte, 62% Palestyńczyków wyraziło swoje poparcie dla porywania żołnierzy Sił Zbrojnych Izraela i przetrzymywania ich jako zakładników.
Po piąte, 53% opowiedziało się za nauczaniem piosenek o nienawiści wobec Żydów w palestyńskich szkołach.
Nawet w tych punktach, które stanowią obsesję zwodzących nas „aktywistów procesu pokojowego”, wyniki sondażu nie wykazały niczego pozytywnego. Gdy respondenci zostali zapytani o oświadczenie prezydenta Baracka Obamy, w którym stwierdził on, iż „powinny istnieć dwa państwa: Palestyna, jako ojczyzna dla Palestyńczyków i Izrael, jako ojczyzna Narodu Żydowskiego”, zaledwie 34% wyraziło swoją akceptację dla takiej koncepcji, a 61% ją odrzuciło. Z kolei 66% przyznało, że prawdziwym celem Palestyńczyków powinno być przyjęcie rozwiązania zakładającego istnienie dwóch państw, a następnie doprowadzenie do tego, aby pozostało tylko państwo palestyńskie poprzez zniszczenie Izraela, jako państwa żydowskiego.(p)
Tłum: ACH
Źródło: http://europenews.dk/en/node/45405
Udostępnij na
