Ibn Warraq
Analiza tekstów źródłowych odpowiedzialnych za radykalizację islamu i niechęć muzułmanów do integracji.
2. Obrona Ziem Muzułmańskich Abdullaha Azzama
Abdullah Azzam (1941-1989), mentor samego Osamy bin Ladena, stworzył organizację, która później przekształciła się w al-Kaidę. Azzam urodził się w wiosce koło Jenin, w administrowanej wówczas przez Brytyjczyków Palestynie. W 1973 roku obronił na uniwersytecie Al.-Azhar pracę doktorską pt. Zasady Prawoznawstwa Islamskiego. Podczas pobytu w Egipcie spotkał wielu zwolenników Sayyida Qutba, m.in. dr. Aymana al-Zawahiriego. Zaczął wykładać na Uniwersytecie Jordańskim, ale ponieważ radykałowie nie byli mile widziani w Jordanii, wyjechał do Arabii Saudyjskiej, gdzie podjął pracę na Uniwersytecie Króla Abdula Aziza w Jeddah. Pozostał tam do 1979 roku. Osama bin Laden wychował się właśnie w Jeddah i studiował na tamtejszym uniwersytecie w latach 1976-1981. Prawdopodobnie wtedy doszło do ich pierwszego spotkania.
Największym wkładem Azzama w ideologię dżihadu jest fatwa napisana w formie krótkiej monografii pt. Obrona Ziem Muzułmańskich (The Defense of the Muslim Lands, 1979). Została ona oficjalnie zatwierdzona przez szejka Abdula Aziza Bin Bazza, który w latach 90 został Wielkim Muftim Arabii Saudyjskiej.*
Praca zawiera zaledwie kilka argumentów, zaś ponad połowę tekstu stanowią potwierdzające je cytaty z Koranu, pism uczonych islamskich (np. Ibn Tajmiji), z hadisów, komentarzy do Koranu (np. autorstwa Ibn Kathira) oraz z dzieł reprezentujących cztery główne szkoły prawodawstwa sunnickiego.
Azzam już na samym początku jasno stwierdza, że dżihad as saif czyli dżihad miecza, to plan, którego wykonanie Bóg powierzył Mahometowi: „Allach wybrał tę religię (islam), by stała się łaską dla świata. Wysłał najbardziej błogosławionego posłańca, ostatniego proroka tej religii, by przyniósł jej zwycięstwo szerząc ją mieczem i włócznią, objaśniwszy ją najpierw przy użyciu dowodów i argumentów” (rozdział 1).
Są dwa rodzaje dżihadu przeciwko niewiernym: ofensywny i defensywny.
Dżihad ofensywny polega na tym, że atakuje się wroga na jego własnym terytorium. Kuffar (niewierni) nie mobilizują sił, by walczyć z muzułmanami. Taka walka staje się Fard Kifaja (obowiązkiem społeczności, ale niekoniecznie jednostki). Istnieje wtedy minimalny wymóg wyznaczania wiernych do strzeżenia granic i wysyłania przynajmniej raz w roku armii terroryzującej wrogów Allacha. Obowiązkiem imama jest mobilizacja i posyłanie armii na obszar ogarnięty wojną raz albo dwa razy w roku. Obowiązkiem muzułmanów jest go w tym wspierać, a jeśli imam nie wyśle takiej armii, popełnia grzech. Według Ulama (uczonych w religii) tego typu dżihad ma zapewnić systematyczne ściąganie daniny dżizja („pogłównego” od niewiernych). Biegli w zasadach religii orzekli też, że „Dżihad jest dał-a (szerzeniem islamu) siłą, a obowiązkiem muzułmanina jest dołożenie wszelkich starań, żeby na świecie pozostali wyłącznie muzułmanie oraz ludzie podporządkowani islamowi”.
Dżihad obronny polega na wypieraniu kuffar z ziem muzułmanów i jest Fard Ajn czyli obowiązkiem wszystkich (zarówno społeczności, jak i jednostek).
Jest to najważniejszy obowiązek, który należy realizować w następujących okolicznościach:
1. Jeśli kuffar wkroczą na ziemie muzułmańskie (jak np. Sowieci do Afganistanu)
2. Jeśli w trakcie bitwy szeregi walczących zaczynają zbliżać się do siebie
3. Jeśli imam rozkaże jednej osobie lub grupie ludzi maszerować naprzód, nie mają oni prawa odmówić
4. Jeśli kuffar pochwycą i uwięzią grupę muzułmanów
W przypadku Fard Ajn na walkę „nie jest potrzebne żadne pozwolenie. Dziecko może iść bez pozwolenia rodziców, żona bez pozwolenia męża, dłużnik bez pozwolenia wierzyciela”. Zaniechanie obrony najechanych przez niewiernych ziem należących do muzułmanów jest grzechem; ma to obecnie miejsce w „Afganistanie, Palestynie, Kaszmirze, Libanie, Czadzie, Erytrei”. Dzisiejsze pokolenie nie spełniło swojego obowiązku. „Jeśli jesteście zamożni, dżihad jest Fard Ajn; oszczędzanie pieniędzy i nie wydawanie ich na potrzeby dżihadu jest haram (zabronione i niemoralne). Zaniedbywanie dżihadu jest jak zarzucenie postu i modlitwy, a w dzisiejszych czasach jest nawet jeszcze bardziej naganne. Zacytujmy Ibn Rushda: ‘Nie ma wątpliwości, że gdy dżihad staje się Fard Ajn, ma pierwszeństwo przed Fard Hadżdż [pielgrzymką]’”.
Oczywiście Azzam, który obronił doktorat na uniwersytecie Al.-Azhar, doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że treść niektórych wersetów Koranu jest wzajemnie sprzeczna. Rozwiązał jednak ten problem korzystając z tzw. doktryny unieważnienia, opierającej się na znajomości chronologicznego porządku objawień. Znaczenie wersetów przypuszczalnie objawionych Mahometowi wcześniej jest anulowane przez wersety późniejsze. Fragmenty Koranu głoszące pokój i tolerancję zostały zniesione przez późniejsze Wersety Miecza, które nawołują do dżihadu. (rol)
* Zakaz rozpowszechniania tej książki wprowadził m.in. rząd Australii w 2006r. (red.)
Tłum GeKo
Źródło: http://www.jihadwatch.org/2011/06/ibn-warraq-the-westminster-institute-virginia-educating-the-public-and-government-about-the-ideology-1.html
Część 1 tekstu można przeczytać tutaj.
Udostępnij na
