Na programy pomocy i rozwoju poza Europą Unia przeznaczy 80 mld euro w okresie budżetowym 2021-2027. To zaledwie 4,4% pieniędzy unijnego budżetu.
Cały unijny budżet jest rekordowo wysoki, wynosi bowiem 1,8 biliona euro. Tą rekordową wysokość zawdzięcza dodatkowym funduszom, wynoszącym 750 mld euro, które służyć mają przebudowie unijnych gospodarek po epidemii COVID-19. Dodatkowe pieniądze mają być wydane głównie na zmiany proekologiczne, które pozwolą ograniczyć emisje CO2, zachować bioróżnorodność i tak dalej.
W latach 2021- 2027, objętych najnowszym planowaniem budżetowym, w Afryce pełnoletniość osiągnie ponad 200 mln osób – dla porównania, siła robocza całej Unii Europejskiej to ok. 215 mln pracowników. Już obecnie w Afryce na rynek pracy wchodzi co miesiąc półtora miliona osób, za kilka lat będzie ich ponad dwa miliony.
Tych ogromnych liczb młodych ludzi afrykańskie gospodarki – gdzie i tak ponad 80 procent prac to są prace „na czarno” – nie są i nie będą w stanie wchłonąć bez gwałtownego przyspieszenia tempa rozwoju. Tymczasem przewidywany wzrost gospodarczy dla Afryki to na najbliższe lata w najlepszym razie 4%, a potrzebny byłby raczej na poziomie chińskim, dwa razy większy.
Najwyraźniej groźby nasilonej migracji z krajów biedniejszych Unia nie traktuje priorytetowo, zapominając o doświadczeniach lat 2015-2016. Na ochronę granic i programy związane z przyjmowaniem imigrantów wydanych ma być 22 mld euro, natomiast 80 mld z nowego Instrumentu Sądziedztwa, Rozwoju i Współpracy Międzynarodowej (Neighbourhood, Development and International Cooperation Instrument – NDICI) służyć mają bardzo różnym celom, a ograniczanie migracji do Europy jest na bardzo dalekim miejscu.
NDICI powstał z połączenia kilku dotychczasowych programów pomocowych i rozwojowych Unii. Ogromna większość jego wydatków dotyczyć będzie Afryki – prócz tego Azji, Karaibów i Oceanii. Parlament Europejski uchwalił pod koniec marca zalecenia do strategii współpracy Unia – Afryka. Według oficjalnego komunikatu „strategia podkreśla, że rozwój ludzi ma być podstawą przyszłych stosunków Unii i Afryki, a priorytetem będzie oświata, w tym szkolenie nauczycieli, ograniczanie porzucania szkół i koncentracja na włączeniu dziewcząt. Przyszła strategia powinna również dążyć do poprawy opieki lekarskiej i krajowych systemów opieki zdrowotnych. Parlament wzywa również do współpracy w dziedzinach takich, jak przejście do zielonej gospodarki, energia, transformacja cyfrowa miejsc pracy w zrównoważonej gospodarce, dobre rządy i migracje. Parlament podkreśla, że między Unią i Afryką muszą przestać funcjonować relacje dawca – odbiorca. Unia i Afryka powinny współpracować na równych prawach, realizując strategię, która daje rządom afrykańskim narzędzia do realizacji ONZ-owskich Celów Zrównoważonego Rozwoju, ograniczenia zmian klimatycznych i wspierania równości płci, wśród innych celów”.
