Raymond Ibrahim
Po wygranej w wyborach okazało się, że Sadiq Khan, pierwszy muzułmański burmistrz Londynu, nazywał umiarkowanych muzułmanów „Uncle Toms”. Jest to wyzwisko, jakim obrzucano czarnych, którzy próbowali przypodobać się białym w USA.
W tym kontekście chodzi o muzułmanów, którzy wyznają „umiarkowany islam”, postrzegany jako forma poddania się Zachodowi.
Jeden z najwyższych duchownych Iranu ewidentnie podziela ten pogląd. Po stwierdzeniu, że „rewolucyjny islam jest tym samym, co czysty islam Mahometa”, ajatollah Tabatabajnedżad ogłosił ostatnio: „Niektórzy mówią, że nasz islam nie jest islamem rewolucyjnym, ale my musimy im powiedzieć, że nierewolucyjny islam to to samo, co 'islam amerykański’. Islam rozkazuje nam opierać się naszym wrogom i być dobrym i współczującym dla siebie nawzajem, oraz nie bać się niczego”.
Ilu jeszcze muzułmanów podziela te poglądy poza jednym sunnitą mieszkającym w Londynie (i rządzącym nim) oraz jednym szyitą mieszkającym i sprawującym rządy na Bliskim Wschodzie?
Arabskojęzyczny artykuł rzuca na tę sprawę więcej światła. W tłumaczeniu jego tytuł brzmi: „Prawda o umiarkowanych muzułmanach, widziana oczami Zachodu oraz samych muzułmanów”. Napisał go dr. Ahmed Ibrahim Khadr w 2011 roku.
Możemy w nim przeczytać: „Islamscy badacze zgadzają się co do tego, że to, co Zachód i jego zwolennicy nazywają umiarkowanym islamem i umiarkowanymi muzułmanami, jest po prostu obelgą wobec islamu i muzułmanów, wypaczeniem islamu, powoduje rozdźwięk wśród muzułmanów, jest iskrą, która ma spowodować wojnę pomiędzy nimi. Widzą również, że podział na umiarkowany islam oraz radykalny islam nie ma podstawy ani w samym islamie, ani w jego doktrynach oraz zasadach, ocenach czy rzeczywistości”.
Khadr wymienia wiele kwestii, w których różnią się od siebie muzułmanie umiarkowani i radykalni. Na przykład, radykałowie (prawdziwi muzułmanie) wspierają innych muzułmanów, szczególnie tych, którzy poświęcili się dżihadowi, natomiast umiarkowani (fałszywi muzułmanie) zawiązują sojusze z narodami Zachodu i im pomagają.
Brzmi to podobnie jak stwierdzenie ajatollaha, że „islam rozkazuje nam opierać się naszym wrogom [niewiernym] i być dobrym i współczującym dla siebie nawzajem”.
Oto najważniejsze rozróżnienia, jakie czyni Khadr w swoim artykule (tłumaczone dosłownie):
• radykałowie chcą powrotu kalifatu; umiarkowani odrzucają kalifat
• radykałowie chcą wprowadzenia szariatu; umiarkowani odrzucają stosowanie szariatu
• radykałowie odrzucają ideę odnowy i reform, widząc to jako formę podporządkowania się wobec kultury zachodniej; umiarkowani ją akceptują
• radykałowie akceptują obowiązek toczenia dżihadu na ścieżce Allaha; umiarkowani odrzucają go
• radykałowie odrzucają wszelką krytykę islamu; umiarkowani przyjmują ją jako przejaw wolności słowa
• radykałowie przyjmują prawa karzące każdego, kto obraża albo opuszcza religię [apostatów]; umiarkowani odrzucają te prawa
• radykałowie odpowiadają na wszelką obrazę islamu albo proroka Mahometa – pokój i błogosławieństwo niech będą z nim – wielką przemocą i gniewem; umiarkowani odpowiadają spokojnie w oparciu o wolność słowa
• radykałowie szanują i czczą każdy uczynek i każde słowo proroka – pokój i błogosławieństwo niech będą z nim – zapisane w hadisach; umiarkowani nie
• radykałowie sprzeciwiają się demokracji; umiarkowani akceptują ją
• radykałowie widzą ludy księgi [Żydów i chrześcijan] jako dhimmich [„obywateli” drugiej kategorii]; umiarkowani sprzeciwiają się temu
• radykałowie odrzucają pomysł, żeby niemuzułmańska mniejszość mogła być równa lub sprawować władzę nad muzułmanami; umiarkowani akceptują to
• radykałowie odrzucają ideę, że mężczyźni i kobiety są sobie równi; umiarkowani przyjmują to, zgodnie z poglądami Zachodu
• radykałowie sprzeciwiają się idei wolności wyznania oraz apostazji od islamu; umiarkowani się na nie godzą
• radykałowie pragną, żeby islam sprawował władzę nadrzędną; umiarkowani sprzeciwiają się temu
• radykałowie przedkładają Koran nad konstytucję; umiarkowani odrzucają to
• radykałowie odrzucają ideę równości religii, ponieważ prawdziwą religią Allaha jest islam; umiarkowani akceptują równość religii
• radykałowie poperiają noszenie hidżabów i nikabów; umiarkowani odrzucają to
• radykałowie akceptują zabijanie młodych dziewcząt, które popełniają cudzołóstwo, jako alternatywę dla splamienia honoru rodziny; umiarkowani odrzucają to
• radykałowie odrzucają dzisiejszy status kobiet i uznają, że kobiety powinny mieć taki status, jak za czasów proroka; umiarkowani odrzucają pogląd, że kobiety powinny być traktowane tak jak za czasów proroka
• radykałowie stanowczo sprzeciwiają się temu, żeby kobiety miały prawo wyboru swoich partnerów; umiarkowani akceptują, że kobieta może wybrać sobie chłopaka bez ślubu
• radykałowie zgadzają się na wycinanie łechtaczek; umiarkowani odrzucają to
• radykałowie sprzeciwiają się tak zwanej wojnie z terroryzmem i widzą ją jako wojnę z islamem; umiarkowani akceptują ją
• radykałowie wspierają grupy dżihadystyczne; umiarkowani sprzeciwiają się im
• radykałowie odrzucają określenia 'terroryzm islamski’ albo 'faszyzm islamski’; umiarkowani akceptują je
• radykałowie odrzucają powszechne prawa człowieka, w tym prawo do orientacji homoseksualnej; umiarkowani akceptują je
• radykałowie odrzucają idęę sprzymierzania się z Zachodem; umiarkowani ją popierają
• radykałowie sprzeciwiają się sekularyzmowi; umiarkowani go popierają
Khadr używa jeszcze innych argumentow. Umiarkowani muzułmanie uważają, iż religia nie pełni żadnej roli w życiu publicznym, musi być praktykowana prywatnie. Radykałowie natomiast chcą, żeby rządziła ona normami społecznymi. Umiarkowani mają podejście racjonalistyczne, a radykałowie opierają się na dosłownym tekście Koranu i hadisów. Umiarkowani czują się lojalni przede wszystkim wobec państwa, niezależnie od jego religii i „uznają nienawiść wobec niemuzułmanów za niedopuszczalną” – natomiast radykałowie są lojalni wobec islamu i jego doktryny lojalności i wrogości.
Wnioski Khadra są takie, że większość muzułmanów – umiarkowanych muzułmanów to ci, którzy nie sprzeciwiają się Zachodowi, a wręcz wspierają jego styl życia. Tymczasem wszystko, co akceptują radykałowie, oparte jest na tradycyjnych poglądach islamskich.
Jeśli tak jest – a niepokojące sondaże zdają się potwierdzać wnioski Khadra – Zachód musi ponownie przemyśleć jedną z głównych metod przeciwstawiania się radykalnemu islamowi: wspieranie umiarkowanych muzułmanów i umiarkowanego islamu.
Raymond Ibrahim jest członkiem David Horowitz Freedom Centre, Middle East Forum i dziennikarzem CBN News. Jest też autorem książek Crucified Again: Exposing Islam’s New War on Christians (2013) and The Al Qaeda Reader (2007).
Veronica Franco, na podstawie: www.frontpagemag.com