Tysiące członków ruchu Tablighi Jamaat zostało w poniedziałek poddanych w Pakistanie przymusowej kwarantannie, ponieważ wbrew wcześniejszym zarządzeniom odwiedzali meczety.
15 marca około 100 tysięcy osób z Tablighi Jamaat wzięło udział w zgromadzeniu w głównej siedzibie organizacji w Lahore, a następnie około 40 tysięcy rozjechało się po kraju, odwiedzając kilka tysięcy meczetów. W wyniku ich wizyt meczety w kilku prowincjach Pakistanu zostały zamknięte, ponieważ u setek osób uczestniczących w zgromadzeniu rozpoznano koronawirusa.
Kilka tysięcy osób nadal pozostaje zabarykadowanych w siedzibie organizacji, mimo wezwań, żeby stamtąd wyszli i poddali się kwarantannie.
Epidemia wśród osób z pakistańskiego Tablighi Jamaat rozpoczęła się po ich udziale w masowym zgromadzeniu w Malezji na przełomie lutego i marca, na którym były osoby zarażone. Rozjechały się one po świecie, zarażając co najmniej 400 osób w samej Malezji, a prócz Pakistanu również w Singapurze, Tajlandii, Wietnamie, Brunei, Kambodży i na Filipinach.
Zgromadzenie TJ w marcu w Indiach, na które przybyły osoby uczestniczące w spotkaniu w Indonezji, wywołało epidemię wśród członków tej organizacji, zarówno miejscowych jak i przyjezdnych; ogółem wśród członków organizacji zanotowano około 500 przypadków choroby, zmarły dwie osoby z kwatery głównej w Delhi. Władze indyjskie zastosowały przymusową kwarantannę wobec 9000 osób pracujących dla TJ albo osób z ich bezpośrednich kontaktów.
Ruch Tablighi Jamaat jest fundamentalistycznym ruchem islamskim, z siedzibą główną w Pakistanie. Stworzony w Indiach w 1927 roku, stawia sobie dwa cele: powrót do praktykowania islamu tak, jak był praktykowany w czasach Mahometa, oraz zapanowanie przez islam nad światem. Ruch twierdzi, że jest niepolityczny i nieekstremistyczny, nie nawołuje do przemocy, ale wielu jego byłych członków stawało się członkami ugrupowań terrorystycznych.
