Ponad pięciuset duchownych islamskich w Pakistanie podpisało „Deklarację z Islamabadu”, potępiającą islamski terroryzm, akty przemocy popełniane w imieniu religii i fatwy bezmyślnie wydawane przez radykalnych ulemów.
Duchowni oświadczyli, że wyznawca każdej religii czy sekty ma konstytucyjne prawo mieszkania w Pakistanie. Nie wolno nikogo zabijać pod pretekstem religii. Pod lupę należy wziąć relacje z Arabią Saudyjską.
Deklaracja została podpisana w stolicy Pakistanu, podczas konferencji Seerat-e-Rehmat-ul-Alameen, zorganizowanej pod patronatem Pakistańskiej Rady Ulemów. Inicjatywa stanowi punkt zwrotny w historii Republiki Islamskiej Pakistanu, w której dochodzi do ataków na mniejszości religijne, takie jak chrześcijanie, a także na islamskich „heretyków”, jak wyznawcy ruchu Ahmadija czy szyici.
Dokument zawiera też konkretne odniesienia do Asi Masih, znanej jako Asia Bibi, chrześcijanki skazanej początkowo na karę śmierci na podstawie oskarżeń o bluźnierstwo, ale później uniewinnionej po spędzeniu dziewięciu lat w więzieniu. Jej sprawie, która znowu jest rozpatrywana przez sąd po kampanii rozpętanej przez radykałów, należy się, zdaniem imamów, absolutny priorytet.
Dokument składa się z siedmiu punktów i zawiera elementy istotne dla swobody religijnej.
W punkcie pierwszym rezolucja potępia zabójstwa dokonywane “pod pretekstem religii” zaznaczając, że jest to „niezgodne z naukami islamu”.
W deklaracji czytamy dalej (punkt 2), że żaden przywódca religijny nie ma prawa krytykować proroków i ( punkt 3) że żadnej islamskiej sekty nie wolno określać mianem „heretyków”. Tak więc żadnego muzułmanina ani niemuzułmanina nie wolno zabić bez wyroku sądu. Wszyscy, niezależnie od tego, jaką religię wyznają lub do jakiej sekty należą, mają konstytucyjne prawo do mieszkania w kraju i przestrzegania swych norm religijnych i kulturowych.
Z tego wynika prawo (punkt 4) grup religijnych do autonomicznego organizowania się za zgodą lokalnych władz. Wszelkie materiały (książki, broszury, materiały dźwiękowe) podżegające do nienawiści religijnej powinny zostać zakazane (punkt 5).
“Deklaracja z Islamabadu” uznaje, że Pakistan jest krajem wieloetnicznym i wielowyznaniowym. Dlatego (punkt 6): „Rząd odpowiada za to, żeby chronić życie i własność niemuzułmanów zamieszkujących Pakistan”.
Rząd musi też zdecydowanie wystąpić przeciwko wszystkim, którzy zagrażają świętym miejscom niemuzułmanów mieszkających w Pakistanie.
W punkcie 7 duchowni wzywają rząd do wdrożenia krajowego planu działania przeciwko ekstremizmowi. Żeby przeciwdziałać przemocy, postanowili też, że rok 2019 będzie rokiem “unicestwienia terroryzmu, ekstremizmu i sekciarskiej przemocy w Pakistanie”.
Oprac. Rolka na podst. http://www.asianews.it
Udostępnij na
