Prezentujemy tłumaczenie oświadczenia egipskiego Bractwa Muzułmańskiego dotyczącego szariatu ( prawa islamskiego) i jego znaczenia w społeczeństwie i jednocześnie w nowym krajowym ustawodawstwie.
* * *
4 listopada 2012
Bractwo Muzułmańskie zostało założone, by wskrzesić ducha islamu i krzewić wiarę w sercach wszystkich członków społeczeństwa. Powstało, gdy uświadomiliśmy sobie, że jest to droga do odrodzenia narodu, przywrócenia mu jego historycznej pozycji, tak by mógł spełniać swą dziejową misję.
Hassan Al-Banna, założyciel Bractwa Muzułmańskiego, następująco opisał cele tego ugrupowania: prowadzenie ludzkości ku dobru i ku światłym naukom islamu, bez którego rodzaj ludzki nie osiągnie szczęścia.
Nie ma wątpliwości, że islamskie prawo szariatu jest najistotniejszym wyznacznikiem tożsamości egipskiej. Dla muzułmanów stanowi ono prawdziwą wiarę i religię, a dla niemuzułmanów kulturę i równoprawne obywatelstwo.
Prawo szariatu jest całościowym stylem życia, jego celem jest stworzenie szlachetnych jednostek i patriotycznie nastawionych obywateli, którzy kochają swój kraj, są lojalni wobec swych rodaków i pragną jak najwięcej dać innym.
Szariat dąży do stworzenia solidarnego społeczeństwa opartego na równości, sprawiedliwości i wzajemnym szacunku, i pragnie ustanowić dobre rządy, skupione na służeniu społeczeństwu.
Ponadto szariat dąży do sprawiedliwości wśród obywateli, zbudowania zrównoważonych i opartych na poszanowaniu dla suwerenności stosunków międzynarodowych; poszukuje sposobów ustanowienia pokoju i współpracy międzyludzkiej, jest orędownikiem praw człowieka – w ten oto sposób honoruje znaczenie wersetu: „O ludzie! Oto stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was ludami i plemionami, abyście się wzajemnie znali. Zaprawdę, najbardziej szlachetny spośród was, w obliczu Boga, to najbardziej bogobojny spośród was! Zaprawdę, Bóg jest wszechwiedzący, dobrze świadomy!” ( Koran: 49:13.).
Tak oto szariat wzbudza wiarę, zmienia zachowania, poprawia warunki życia całego społeczeństwa, poprawia moralność poprzez perswazję i edukację, bez żadnego przymusu .
By chronić to cywilizowane, stworzone przez szariat społeczeństwo, ustanowiono system kar będący ucieleśnieniem najwyższej sprawiedliwości i precyzji. Nikt nie jest karany, chyba że za dokładnie określone przestępstwa. Po przygotowaniu społeczeństwa do zrozumienia i zaakceptowania szariatu, będzie on stosowany w sposób ostrożny i stopniowy, by można było osiągnąć niezbędne dla jednostek i społeczeństw cele: ochronę wiary i ducha oraz prywatnej własności i pieniędzy, żeby ostatecznie osiągnąć stabilność psychiczną i fizyczną.
System prawa szariatu oparty jest na kilku podstawowych zasadach, które odróżniają go od wszystkich stworzonych przez człowieka systemów prawnych. W przeciwieństwie do tego, co głoszą krążące na Zachodzie pogłoski, szariat opiera się bardziej na pobłażliwości niż na surowości. Przekłada dobro publiczne nad dobro jednostki, preferuje „zapobieganie złu” od „przynoszenia pożytku”, dąży do osiągnięcia równowagi między prawami jednostki a prawami społeczeństwa. Zasady szariatu z pewnością zagwarantują bezpieczeństwo, dobrobyt i stabilność społeczeństwom, dlatego wszystkie inne prawa powinny się opierać właśnie na nim.
Podstawy szariatu wzywają do porozumienia i dialogu z kulturami i narodami, żeby zagwarantować jednostkom i społeczeństwom korzyści płynące z najnowszych, użytecznych dla ludzkości osiągnięć, bez względu na ich pochodzenie, gdyż celem wiernych jest mądrość, niezależnie od tego, skąd pochodzi. Ta otwartość na wszystkie kultury i cywilizacje będzie nieustannie przynosić postęp społeczeństwom.
Szariat zabezpiecza prawa niemuzułmanów, przyznając im pełne prawo do odprawiania własnych obrzędów religijnych i zezwalając im na korzystanie z zasad własnych religii w sprawach osobistych i prywatnych. To właśnie dlatego zmarły papież kościoła koptyjskiego Shenouda powiedział: „Koptowie pod panowaniem szariatu będą szczęśliwsi i bezpieczniejsi niż kiedykolwiek (…) Chcemy żyć według zasady ‘wspólnie korzystamy z tych samych praw i obowiązków’”.
Poza tym system szariatu całkowicie odrzuca pojęcie teokracji, rządów religijnych czy kapłańskich czy uświęcenia rządów danej klasy. Szariat nie zgadza sie również na to, by jakakolwiek partia monopolizowała władzę legislacyjną: wyłącznie naród jest źródłem różnych rodzajów władzy; to on swobodnie ustanawia te władze, zgodnie z zasadami szariatu, nie dzieje się to pod niczyim nadzorem.
Oto jak pojmuje islamskie prawo szariatu Bractwo Muzułmańskie. To najważniejsza dla nas kwestia, którą staramy się urzeczywistnić w społeczeństwie. Tej sprawie ofiarowaliśmy przez dziesięciolecia naszych drogich braci-męczenników, którzy karani byli śmiercią, więzieniem i prześladowaniami. Nie możemy więc w żaden sposób pójść na kompromis w żądaniach wprowadzenia prawa szariatu.
Ponieważ Konstytucja jest podstawą, na której opierają się tworzone prawa, zawarte są w niej podstawowe zasady relacji między różnymi rodzajami władzy; definiuje ona prawa obywateli i gwarantuje prawa obywatelskie. Bractwo Muzułmańskie zawsze czyniło wysiłki, by szariat zajmował należne mu miejsce w Konstytucji, by pomóc Parlamentowi ustalić prawa islamskie w sposób najbardziej dynamiczny z możliwych.
Dlatego też drugi artykuł Konstytucji egipskiej stanowi, że zasady islamskiego prawa szariatu są głównym źródłem ustawodawstwa. Pomiędzy wszystkimi partiami politycznymi i zainteresowanymi stronami osiągnięto porozumienie, na mocy którego dodano artykuł do rozdziału Postanowienia Ogólne, który określa, że „zasady islamskiego prawa szariackiego stanowią ogólne podstawy jak i główną podstawę prawoznawstwa oraz źródła akceptowane przez najważniejszych uczonych sunnickich”.
Postanowienia Ogólne zawierają wszystkie instrukcje, zasady i przykazania wyraźnie wymienione w Koranie i w uwierzytelnionych tradycjach Proroka (pokój niech będzie z nim).
Główne podstawy prawodawstwa zawierają zasady pochodzące z niepodważalnych, ogólnych podstaw islamskich, które także służą celom prawa islamskiego.
Do źródeł akceptowanych przez głównych sunnickich uczonych należy Koran, tradycje Proroka, konsensus uczonych i rozumowanie przez analogię.
To nowe prawo we współczesnym, porewolucyjnym Egipcie kładzie kres wszystkim zaciekłym sporom dotyczącym pełnej interpretacji zasad szariatu.
Jeśli chodzi o rodzinę i kobiety, artykuł 68 ustala równość między mężczyznami i kobietami przy jednoczesnym poszanowaniu prawa islamskiego, dlatego traktaty międzynarodowe, które wymagałyby naruszenia zasad szariatu, w żaden sposób nie mogą osiągnąć swych celów, np. legalizacji homoseksualizmu, pozamałżeńskich stosunków seksualnych itd.
Projekt dokumentu zawiera również wiele innych zasad prawnych szariatu, np. art. 71 dotyczący zakazu wszelkich form handlu ludźmi, niewolnictwa, prostytucji, pracy przymusowej i łamania praw człowieka.
Dodatkowo istnieje wiele artykułów w projekcie Konstytucji dotyczących ochrony praw i wolności, a wszystkie pochodzą z islamskiego szariatu i są zgodne z jego zasadami.
Trwa obecnie niesprawiedliwa, nieuzasadniona i bezlitosna kampania skierowana przeciwko islamskiej tożsamości Egiptu, która próbuje wstrzymać pozytywne wysiłki Zgromadzenia Ustawodawczego, starającego się bezzwłocznie ukończyć pracę nad projektem konstytucji, aby przywrócić stabilność i umożliwić odbudowę wszystkich instytucji. Ta podejrzana kampania może utrudniać proces demokratyzacji i proces rozwoju, który wszyscy pragniemy kontynuować.
Dlatego wzywamy wszystkie strony do przedkładania nadrzędnych interesów ojczyzny nad wszystko inne, do wspierania prac zgromadzenia nad ukończeniem konstytucji, która potwierdzi islamską tożsamość egipskiego państwa, a jednocześnie przedstawienia propozycji korzystnych dla całego procesu zamiast sprzeciwiania się tylko dla zasady.
Jesteśmy przekonani o świadomości ludu egipskiego i jego zapale w umacnianiu wolności, jego pozytywnego, konstruktywnego i efektywnego udział w realizacji tego wielkiego, narodowego zadania.(r)
Bractwo Muzułmańskie
Kair, 31 października, 2012
Tłumaczenie Zenon Myszkowski
Źródło: http://www.ikhwanweb.com/article.php?id=30353
Udostępnij na
