Kanadyjska dziennikarka i pisarka Christine Douglass-Williams podczas webinarium Middle East Forum mówiła o uległej postawie kanadyjskiego premiera Justina Trudeau i rządzącej Partii Liberalnej w stosunku do islamizmu od 2015 roku.
Douglass-Williams przedstawiła szczegółowy przegląd sposobów, jakimi Trudeau stworzył „żyzny grunt dla ekspansji islamizmu.”
„Islamofobia”
Premier Trudeau i Partia Liberalna aktywnie zwalczali wolność wypowiedzi na temat islamu pod pretekstem przeciwdziałania „islamofobii”. W 2017 roku, kanadyjska Izba Gmin przegłosowała wniosek M-103, wzywający rząd do przeciwdziałania „islamofobii”. Chociaż nie miał wiążącego charakteru, M-103 „ma duży wpływ na zasady, którymi kieruje się w swej polityce liberalny rząd i jest poparty 23 milionami dolarów funduszu wykonawczego”.*
Dwie organizacje pozarządowe w przeszłości mające powiązania z Hamasem (palestyńską organizacją terrorystyczną): National Council of Canadian Muslims (NCCM) oraz International Relief Fund for the Afflicted and Needy (IRFAN), „współpracują z rządem Trudeau nad wdrożeniem M-103.” Pod naciskiem NCCM, IRFAN oraz innych ugrupowań deklarujących, że reprezentują kanadyjskich muzułmanów, „rząd Trudeau usunął wszelkie wzmianki o sunnickim i szyickim ekstremizmie z wszystkich publicznych raportów o terrorystycznych zagrożeniach bezpieczeństwa Kanady”.
Inną dziedziną, w której odczuwalny jest wpływ M-103, jest nacisk ugrupowań islamistycznych, żeby meczety w całej Kanadzie nadawały muzułmańskie nawoływania do modlitw przez zewnętrzne głośniki, często naruszając w ten sposób miejskie zasady ochrony przed hałasem. Lokalni przywódcy polityczni w wielu miejscach ugięli się pod tym naciskiem w obawie przed napiętnowaniem mianem „islamofobów”.
Imigracja
W polityce migracyjnej miało miejsce kilka niepokojących zjawisk, szczególnie pod kierownictwem ówczesnego ministra ds. imigracji, uchodźców i obywatelstwa (2017-2019) Ahmeda Hussena. W 2018 roku Kanada podpisała Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration, niewiążące porozumienie, które według konserwatystów będzie miało wpływ na interpretację prawa krajowego przez kanadyjskich sędziów.
Przestrzegając paktu imigracyjnego ONZ, rząd Trudeau zrobił niewiele, aby powstrzymać napływ nielegalnych imigrantów z USA do Kanady. Szacuje się, że w ostatnich kilku latach jedynie przez nieoficjalne przejście graniczne Roxham Road, łączące północną część stanu Nowy Jork i Quebec, przybyło do tego kraju około 60 000 osób. „Nikt nie wie, skąd pochodzą ci ludzie.”
W 2017 roku, Kanada uchyliła statut pozwalający na odbieranie obywatelstwa tego kraju osobom z podwójnym obywatelstwem w związku ze skazaniem za terroryzm, zdradę lub szpiegostwo. „Hussen usprawiedliwiał swoją decyzję mówiąc, że 'Kanadyjczyk jest Kanadyjczykiem, jest Kanadyjczykiem’”.
Rząd Trudeau częściej stosuje specjalny program wizowy, pozwalający na tajną zgodę na wjazd do kraju cudzoziemców, którzy inaczej mieliby zakaz wjazdu ze względu na obawy dotyczące „interesu państwowego”. Pomimo wielu protestów rząd Trudeau „nie ujawnił ile takich specjalnych wiz zostało wydanych, ani tego, z jakich krajów pochodzą ich odbiorcy”, powiedziała Douglass-Williams. Jedna znana osoba, która skorzystała z tego programu, to emerytowany egipski generał brygady Khaled Saber Abdelhamed Zahw.
Terroryzm
Canadian Security Intelligence Service – CSIS (kanadyjski wywiad) potwierdza, że są „tuziny znanych dżihadystów”, którzy szkolili się w syryjskich i irackich obozach, powrócili do Kanady a teraz swobodnie spacerują po ulicach. „Władze nie stawiają im zarzutów, ciekawe czemu?”.
Ali Kourani, funkcjonariusz odgałęzienia Hezbollahu do operacji zewnętrznych, znanego jako Jednostka 910, został aresztowany w USA w 2017 roku i ujawnił w śledztwie, że ta jednostka „była bardziej aktywna w Kanadzie niż w USA” oraz podał wiele nazwisk kanadyjskich kontaktów. Jednak według Douglass-Williams wydaje się, że nie poszły za tym żadne działania ze strony kanadyjskich władz.
Iran
Po objęciu władzy w 2015 roku, Trudeau planował wznowić stosunki dyplomatyczne z Iranem, jednak zrezygnował z tego pomysłu w związku z publicznymi protestami. Rząd Trudeau odmówił przyjęcia sugestii USA i uznania irańskiej Islamskiej Gwardii Rewolucyjnej za organizację terrorystyczną.
Izrael
Trudeau porzucił długoletnią kanadyjską politykę głosowania przeciwko antyizraelskim rezolucjom w ONZ i stanął po stronie „wrogów Izraela”.
Zapytana, co Kanadyjczycy mogą zrobić żeby powstrzymać niebezpieczne sprzyjanie islamistom przez Trudeau, Douglass-Williams podkreśliła wagę otwartego mówienia o tych sprawach: „Nie lekceważcie siły choćby jednego głosu”. Jednak powstrzymanie „ogromnego postępu islamizmu” w Kanadzie będzie wymagało, żeby ludzie „zaangażowali się w proces demokratyczny i odpowiedzialnie wybierali rządzących krajem”.
Gary C. Gambill
Autor jest analitykiem polityki, specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących Syrii i Libanu. Ekspert Middle East Forum, publikuje m.in. w „Foreign Policy” i „The National Post”.
Tłumaczenie Grażyna Jackowska na podst. meforum.org
* Wszystkie cytaty w tekście pochodzą z wypowiedzi Christine Douglass-Williams.
Udostępnij na
