Ibn Sina (980-1037), Pers znany na Zachodzie jako Avicenna, był uważany za jednego z najznaczniejszych lekarzy, astronomów, myślicieli i pisarzy islamskiego Złotego Wieku, a także ojca nowoczesnej medycyny.
Ibn Sina jako pierwszy wpadł na pomysł kwarantanny w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób. Podejrzewał, że niektóre choroby roznoszą się poprzez mikroorganizmy; aby zapobiec zakażeniom między ludźmi, wymyślił metodę izolowania ich na 40 dni. Nazwał ten sposób al-Arba’iniya (“czterdzieści”).
W artykule „Ibn Sina: doskonały uczony” Ihsan Ali i Ahmet Guclu zacytowali książkę Richarda Colgana „Rada dla młodego lekarza” opublikowaną w Nowym Jorku, w której autor napisał: “Ibn Sina (znany na Zachodzie po łacinie jako Avicenna) w swoim arcydziele pod tytułem „Kanon medycyny” stwierdza: “Wydzieliny ciała organizmu gospodarza (np. człowieka) są zakażone skażonymi obcymi organizmami, które są niewidoczne gołym okiem”. Parafrazując to liczące tysiąc lat stwierdzenie: “Infekcje są spowodowane zakażeniem wydzielin ciała gospodarzy przez obce skażone mikroorganizmy”.
Imponujące jest to, że ta definicja jest prawie taka sama jak ta, którą posługujemy się dzisiaj dla infekcji, a co ważniejsze, że Ibn Sina wysunął hipotezę o istnieniu mikroorganizmów. Posunął się do postawienia hipotezy, że choroby bakteryjne (np. gruźlica) mogłyby być zakaźne, a osoby zarażone powinny być poddane kwarantannie. Przyjrzyjmy się pokrótce odkryciu mikroorganizmów i doceńmy intuicję oraz wizję „ojca początków nowoczesnej medycyny”.
Autorzy dalej zacytowali książkę Roberta Kocha „Życie w medycynie i bakteriologii”, w której czytamy: “W siedemnastym wieku, prawie siedem stuleci po Ibn Sinie, holenderski naukowiec Anton van Leeuwenhoek (nazywany także „ojcem mikrobiologii”) zaobserwował pod mikroskopem mikroorganizmy. Dzięki temu fundamentalnemu odkryciu pokazał, że istnieją żyjące organizmy niewidoczne gołym okiem.
Jednak van Leeuwenhoek nie zdawał sobie sprawy z tego, że te mikroorganizmy (np. patogen; mikrob powodujący chorobę) mogłyby być przyczyną infekcji. Jest to sprzeczne z wcześniejszymi o siedem stuleci odkryciami Ibn Siny, że mikroorganizmy mogłyby być przyczynami zakażeń, co odkrył pomimo wyjątkowo ograniczonych dowodów na istnienie mikroorganizmów w tamtym czasie.
Prawie dwa stulecia po pierwszej obserwacji mikroorganizmów przez Leeuwenhoeka, w 1876 roku Robert Koch, niemiecki lekarz, wysunął postulat, że mikroorganizmy mogłyby być przyczynami infekcji a zatem choroby, na podstawie swej fundamentalnej obserwacji, że zawierająca bakterie patogenne krew zainfekowanego zwierzęcia przeniesiona do zdrowego zwierzęcia powoduje zachorowanie u odbiorcy.
Wielka encyklopedia medyczna autorstwa Ibn Siny: „al-Qanun fi al-Tibb” (Kanon Medycyny), zawierająca ponad milion słów, była używana jako standardowy podręcznik medycyny aż do siedemnastego wieku i wciąż jest powszechnie uważana za wartościowe źródło w studiach medycznych.
Oprac. Grażyna Jackowska na podst.: https://www.siasat.com
Udostępnij na
