Być może jedyny w całym klanie publicystów skupionych na islamistycznym zagrożeniu dla Europy, jestem w tych dniach radosny. Ponieważ widzę, że antyislamistyczna reakcja rośnie silniej niż samo islamistyczne zagrożenie.
Poruszające przemówienie brytyjskiego premiera Davida Camerona z 5 lutego, w którym inteligentnie skupił się na tym co nazwał „dającą pełną swobodę tolerancją” wobec „islamskiego ekstremizmu”, włączając w to jego formy bez przemocy, dokładnie wpisuje się w ten wzór.
W podobny sposób kanclerz Angela Merkel w Niemczech w październiku uznała, że multikulturalizm „całkowicie zawiódł”. Referendum w Szwajcarii na temat minaretów zamanifestowało zaniepokojenie ludności kraju – a sondaże na kontynencie pokazały, że te sentymenty są szeroko podzielane.
Powstanie szanowanych politycznych partii skupionych głównie na tematach otaczających islam- z Partią Wolności (PVV) Geerta Wildersa w w Holandii na czele – jest być może pojedynczym najbardziej zachęcającym znakiem, zmuszającym partie tradycyjne, jak brytyjscy konserwatyści do zwrócenia uwagi na problem.
Różnię się co do wielu szczegółów tych inicjatyw – Anthony Daniels (dziennikarz National Review) właściwie wypunktował na przykład rzeczy, które Cameron pominął w swoim przemówieniu – ale to sprawy drugorzędne. To, że ostatnio jednostki i organizacje zabierają głos i uczą się strategii i taktyki odpierania islamizmu, daje Europie cywilizacyjną nadzieję.(p)
Daniel Pipes
Tłum. JW.
www.danielpipes.org/blog/2011/02/my-optimism-about-europe
Udostępnij na
