Palestyńscy pracownicy w zakładach Soda Stream
Znakowanie produktów przez UE zaszkodzi Palestyńczykom, a nie Izraelczykom. Popierany przez Palestyńczyków ruch bojkotu Izraela grozi destabilizacją Autonomii Palestyńskiej.
Niedawna decyzja Unii Europejskiej o znakowaniu produktów wytwarzanych przez społeczności żydowskie w Judei i Samarii – na Zachodnim Brzegu – nie jest jedynie technicznym posunięciem, jak twierdzą urzędnicy UE. Ich intencje wydają się wystarczająco jasne: zwrócenie uwagi konsumentów w Europie i na świecie na te produkty jako pierwszy krok w ich bojkotowaniu.
Europejskie rządy uznały, że znakowanie i bojkot izraelskich produktów wytwarzanych w żydowskich osiedlach spowoduje szkody ekonomiczne dla izraelskich firm za zieloną linią i doprowadzi do ich upadłości. Wielu przywódców europejskich i europejska klasa polityczna uwierzyli, że bojkot, dywestycje i sankcje (ruch BDS) doprowadzą Izrael do całkowitego wycofania się z osiedli i powrót do linii zawieszenia broni z 1949 roku („granice” z 1967 roku), torując w ten sposób drogę dla państwa palestyńskiego w tych granicach.
W rzeczywistości niedawno zatwierdzona polityka znakowania przez UE i znana w Europie sympatia dla BDS już przyniosły niezamierzone konsekwencje. Miały minimalny wpływ na gospodarkę żydowskich osiedli; zamiast tego BDS szkodzi gospodarce palestyńskiej. Do tej pory działania te spowodowały zlikwidowanie setek miejsc pracy palestyńskich pracowników spółki Soda Stream, która działała wraz z kilkuset innymi firmami w strefie przemysłowej Mishor Adumim, którą dzieli 15 minut drogi od Jerozolimy. Jest tam zatrudnionych około 4000 Palestyńczyków.
Prowokacje BDS przeciwko Soda Stream spowodowały decyzję kierownictwa przedsiębiorstwa o przeniesieniu fabryki z Mishor Adumim na pustynię Negew. Koszt spowodowany przez BDS: blisko 1000 palestyńskich pracowników zarabiających około 5000 do 6000 szekli miesięcznie plus wszystkie izraelskie świadczenia pracownicze, straciło dobrze płatną pracę. Ci bezrobotni będą teraz musieli szukać zatrudnienia w miastach palestyńskich na Zachodnim Brzegu za miesięczne wynagrodzenie w wysokości ok. 1500 szekli, bez świadczeń socjalnych i medycznych.
Prezes Soda Stream, Daniel Birnbaum, zaatakował wybryki BDS, mówiąc niedawno brytyjskiemu „Guardianowi”: „To propaganda. To polityka. To nienawiść. To antysemityzm”. Birnbaum zauważył również, że Soda Stream tylko nieznacznie ucierpiało przez BDS pod względem ekonomicznym.
Analityk ds palestyńskich, Pinchas Inbari, przypomina, że możliwym efektem „kuli śnieżnej” wywołanym działaniami BDS, może być utrata pracy przez palestyńskich pracowników i menadżerów, która może sprowokować destabilizację Autonomii Palestyńskiej. AP prowadziła publiczne kampanie BDS, szczególnie ostatnio. Były palestyński premier, Salam Fayyada, nawoływał do palenia produktów pochodzących z osiedli.
Rosnąca palestyńska frustracja ekonomiczna może łatwo wywołać „palestyńską wiosnę”, tak jak krzywdy ekonomiczne wywołały islamskie rewolucje w Libii, Egipcie, Syrii i Tunezji.
Soda Stream może się okazać dopiero początkiem tsunami palestyńskiego bezrobocia. Pokazuje to, jakim zagrożeniem jest ruch BDS. Dziesiątki tysięcy Palestyńczyków jest zatrudnionych w setkach fabryk w ośmiu strefach przemysłowych na Zachodnim Brzegu, w strefie C, która jest pod kontrolą Izraela zgodnie z porozumieniami z Oslo.
Shaher Saad, szef palestyńskiego związku zawodowego na Zachodnim Brzegu, w emocjonalnym apelu w palestyńskiej telewizji wezwał przewodniczącego AP Mahmuda Abbasa, żeby nie powodować zamknięcia stref przemysłowych na Zachodnim Brzegu przed znalezieniem odpowiednich alternatyw.
Jeśli obecna kampania BDS pójdzie dalej i znakowanie produktów przez UE, jak można się spodziewać, nada rozmachu BDS, wskutek czego dziesiątki tysięcy pracowników palestyńskich i ich rodzin straci źródła utrzymania, może to doprowadzić do wzrostu palestyńskiego gniewu i frustracji, które skierują się przeciwko władzom Autonomii w Ramallah.
Xsara na podstawie: http://m.jpost.com/
Udostępnij na
