Brytyjski lewicowy dziennik „The Guardian” podjął temat obrzezania kobiet (FGM). Prezentujemy fragmenty tego artykułu.
* * *
Felicity Gerry
Wielka Brytania uznaje obrzezanie kobiet (female genital mutilation – FGM ) za niezgodne z prawem. Przez 27 lat nikt jednak nie został za to przestępstwo skazany.
Trzy sprawy skierowane do Koronnej Służby Prokuratorskiej (CPS) w ciągu ostatnich dwóch lat miały znaczące braki dowodowe, z powodu których ich zaniechano. W listopadzie tego roku Stowarzyszenie Kobiet Prawników (AWB) i CPS zorganizowały wspólnie seminarium dotyczące tych problemów.
W przeszłości ucinanie genitaliów dziewczynek stanowiło ukryty problem, teraz już tak nie jest. W czasie seminarium dr Comfort Momoh, specjalistka w dziedzinie FGM, opisała krwawienia, przewlekły ból, dolegliwości pęcherza i zaburzenia menstruacyjne, a także psychiczną traumę przez jaką przechodzą kobiety i dziewczynki po upodobnieniu ich okolic narządów płciowych do dziecięcych i zdarząjącym się rozcinaniu narządów w czasie nocy poślubnej.
Według strony internetowej brytyjskiego Home Office szacuje się, że niemal 24 000 dziewczynek poniżej piętnastego roku życia narażone jest w Wielkiej Brytanii na obrzezanie. Na świecie żyje obecnie około 140 milionów dziewczynek i kobiet borykających się z konsekwencjami okaleczeń genitaliów.
We Francji odnotowano przypadki zakończonych sukcesem dochodzeń, częściowo ze względu na liczbę okaleczonych kobiet i dziewcząt, częściowo dzięki zwiększającej się liczbie doniesień i polepszeniu procedur dochodzeniowych.
Obrzezanie dziewczynki
W sierpniu nowa konstytucja Somalii zakazała obrzezania kobiet motywując to tak: „Obrzezanie dziewczynek jest okrutnym i upokarzającym zwyczajem i jest równoznaczne z torturą”. W październiku afrykańskie państwa należące do ONZ przedstawiły projekt uchwały na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ namawiając państwa do potępienia obrzezania kobiet i wszystkich krzywdzących kobiety i dziewczynki zwyczajów oraz „podjęcia wszystkich koniecznych środków, włączając wprowadzanie w życie i egzekowanie prawodawstwa zmierzającego do zakazania obrzezania kobiet.”
W Wielkiej Brytanii ściganie tych przestępstw obowiązuje jedynie wtedy, gdy obrzezanie zostało dokonane na obywatelce brytyjskiej lub bedącej stałą rezydentką UK, zatem prawo obowiązuje z pewnymi ograniczeniami wobec imigrantów.
Ustawa dotycząca obrzezania kobiet jest międzynarodowa. Jakikolwiek akt przeciwko tej ustawie popełniony poza granicami Zjednoczonego Królestwa przez jego obywatela lub stałego rezydenta będzie stanowił przestepstwo, a sądy brytyjskie będą mogły zastosować swoją jurysdykcję. Maksymalny wyrok to 14 lat pozbawienia wolności.
Wskazania dla różnych brytyjskich urzędów potwierdzają: „Obrzezanie żeńskich narządów płciowych jest formą wykorzystywania dzieci i dlatego powinno się wobec niego stosować istniejące procedury ochrony dziecka”. Wytyczne są przeznaczone dla nauczycieli, pracowników służby zdrowia, policji i pracowników socjalnych. Nie można wymawiać się niezdawaniem sobie sprawy z istniejącej sytuacji, jest to bowiem niezbędne do identyfikacji ofiar.
CPS pracował bez wytchnienia, aby doprowadzić do zmiany prawa i polityki w odniesieniu do przemocy wobec kobiet i dziewcząt. W niedawnym przemówieniu, prokurator generalny Kier Starmer podkreślił poprawę statystyk prokuratorskich dotyczących przemocy domowej i innych przestępstw, w których kobiety są ofiarami. Przyznał jednak, że do tej pory nie było żadnych oskarżeń w sprawach o obrzezanie kobiet.
Więc co możemy zrobić? Istnieją różnego rodzaju przeszkody proceduralne – od identyfikacji ofiary, przez zabezpieczenie badań lekarskich, po nakłonienie świadków do ujawnienia odpowiedzialnych za popełnienie przestępstwa. Tam, gdzie istnieją dowody medyczne, problemem jest identyfikacja zaangażowanych w sprawę dorosłych. Są to drażliwe kulturowo problemy, więc osoby prowadzące dochodzenia będą musiały zdobyć w tych społecznościach zaufanie i chęć współpracy, szczególnie w sytuacjach, gdy dziewczynki będą zachęcane do zeznawania przeciw rodzicom.
Zasady uczciwości zakorzenione w naszym systemie sprawiedliwości powinny umożliwiać podejrzanemu uczciwy proces nawet, jeśli konieczne jest poleganie na zeznaniach przerażonych lub nieobecnych świadków.W sprawach dotyczących obrzezania kobiet można by stosować dowody ze słyszenia. W sprawach o charakterze międzynarodowym decydującym czynnikiem będzie współpraca poszczególnych krajów .
W końcu, niezależnie od odpowiedzi ONZ, czasami najlepszą wiadomością jest rozgłos, związany z procesem karnym. To będą trudne oskarżenia, ale przy odrobinie dobrej woli i ogromnym wysiłku moga dojść do skutku . Problem ten jest na tyle ważny, by stał się priorytetem w systemie w którym wymaga się sprawiedliwości szczególnie dla bezbronnych dzieci.
Tłumaczenie: Z.Myszkowski
Źródło: http://www.guardian.co.uk/law/2012/nov/13/female-genital-mutilation-prosection-uk
Udostępnij na
