[W islamie] nie ma żadnych „praw człowieka” czy „swobód” dostępnych człowiekowi w sensie, w jakim pojmuje je myśl, wiara i praktyka człowieka współczesnego: wierny jest winien posłuszeństwo i obowiązki tylko Bogu, ponieważ został wezwany do przestrzegania Boskiego Prawa, a prawa człowieka, do uznania których jest on stworzony, wydają się pochodzić z jego pierwotnego obowiązku bycia posłusznym Bogu. (…) Ich systematyczne i zdyscyplinowane przestrzeganie jest obowiązkiem całej zorganizowanej społeczności, a zadanie to powierza się zwłaszcza państwowym organom wymiaru sprawiedliwości i egzekwowania prawa. W razie konieczności należy poświęcić jednostkę w imię uratowania życia całego organizmu. W islamie zbiorowości przypisywana jest szczególna świętość.
A.K. Brohi, były pakistański minister prawa i spraw religijnych (za Ibn Waraq, „Why I Am Not a Muslim”)
Udostępnij na
