Po tym, jak Jaser Arafat podpisał porozumienia z Oslo na trawniku przed Białym Domem w 1993 roku, zobowiązał się do zawarcia innego porozumienia pokojowego, porozumienia Gaza – Jericho z Izraelem, które potem też podpisał.
W drodze [z Tunisu] do Judei i Samarii (znanej również jako „Zachodni Brzeg”) przemawiał w meczecie w Johannesburgu w Południowej Afryce w maju 1994 r., po podpisaniu tej drugiej umowy i na kilka dni przed wycofaniem się Izraela z Jerycha w ramach kolejnego gestu pokojowego. To przemówienie zostało potajemnie nagrane przez południowoafrykańskiego dziennikarza, a następnie wyemitowane w izraelskim radiu.
Oto część tego, co powiedział Arafat.
„To musi być zrozumiałe dla wszystkich. Trwałe państwo Izrael? Nie! Trwałe państwo Palestyna! (Oklaski). Tak, to jest trwałe państwo Palestyny. (…) Muszę mówić szczerze. Nie mogę tego zrobić sam, bez wsparcia narodu islamskiego. Musicie przyjść i walczyć, i rozpocząć dżihad, aby wyzwolić Jerozolimę, waszą pierwszą świątynię. Mówią, że Jerozolima jest ich stolicą. Nie, to nie jest ich stolica. To nasza stolica. Jest to pierwsza świątynia islamu i muzułmanów”.
Odnosząc się do podpisanych przez siebie porozumień z Oslo, Arafat powiedział: „Ta umowa. Nie uważam tego za nic więcej niż umowę, która została podpisana między naszym Prorokiem Mahometem a Kurajszytami. Pamiętacie, że kalif Omar odrzucił to porozumienie i uznał je za nikczemny rozejm. Ale Mahomet to zaakceptował i my przyjmujemy tę ofertę pokojową, ale kontynuujemy naszą drogę do Jerozolimy, do pierwszej świątyni, razem, a nie samotnie. Potrzebujemy was jako muzułmanów. Jako wojowników dżihadu. “
Dla tych, którzy nie znają sprawy Kurajszytów: Żydzi z Mekki pokonali armię Mahometa i osiągnęli z nim porozumienie. Później powrócił z większą siłą i wymordował ich, kiedy rozbroili się, wierząc, że Mahomet dotrzyma słowa.
