Pierwszy wyjechał Ismail Hanija, szef Hamasu w Strefie Gazy, który zostawił swój dom w obozie dla uchodźców Szati na rzecz luksusowych hoteli w Katarze. Hanija uzasadniał wyjazd swoją kandydaturą na głównego przywódcę Hamasu. Chociaż wewnętrzne wybory w Hamasie odbyły się kilka miesięcy temu, Hanija nie wrócił do Strefy Gazy. Zamiast tego naciska na egipskie władze, by pozwoliły jego żonie i dzieciom opuścić Gazż, żeby mogły dołączyć do niego w tym bogatym państwie Zatoki.
Inną wysoko postawioną postacią Hamasu, która opuściła Strefę Gazy, jest Chalil al-Hajja, który do niedawna był zastępcą szefa grupy terrorystycznej w rządzonej przez Hamas enklawie. Al-Hajja postanowił wyjechać do Kataru po tym, jak został mianowany szefem biura Hamasu, które zawiaduje stosunkami tej grupy z krajami arabskimi i islamskimi.
Salah Bardaweel, Sami Abu Zuhri, Fathi Hammad i Taher a-Nunu, także wysocy rangą funkcjonariusze Hamasu, wyjechali ze Strefy Gazy razem ze swoimi rodzinami. Przemieszczają się między Katarem, Libanem, Turcją i innymi arabskimi i islamskimi krajami.
W dodatku do przywódców Hamasu, wysocy rangą przedstawiciele Palestyńskiego Islamskiego Dżihadu także opuścili Strefę Gazy, Wśród nich są Nafez Azzam i Mohammed al-Hindi, którzy spędzają czas w Syrii, Libanie i Turcji.
Nie jest jasne, czy ci przywódcy Hamasu i PIJ zamierzają powrócić do swoich domów w Strefie Gazy. W rzeczywistości istnieją dobre powody do zakładania, że ci rozpuszczeni przywódcy nie spieszą się z powrotem do Gazy, gdzie dwa miliony mieszkańców nadal żyje w bardzo trudnych warunkach, gdzie bezrobocie ocenia się na ponad 50% i gdzie poziom biedy jest skrajnie wysoki.
Wspierane przez Iran Hamas i PIJ są dwiema największymi grupami w Strefie Gazy. Zamiast inwestować zasoby i wysiłki w poprawę warunków życiowych ludności, przywódcy Hamasu i PIJ ściągają na nich jedną katastrofę po drugiej. Ściągnęli wojnę i zniszczenie na ludność Gazy przez strzelanie tysiącami rakiet na Izrael, zmuszając Izrael do samoobrony.
Palestyńczycy muszą wyrzucić złodziei, którzy przebrali się za ich przywódców, rzeźników odpowiedzialnych za śmierć młodych mężczyzn i kobiet w dżihadzie, do którego podżega Hamas.
Zamiast budować szkoły i szpitale przywódcy Hamasu i PIJ wybrali inwestowanie dziesiątków milionów dolarów w sieć tuneli wzdłuż granicy Gazy z Izraelem, by atakować i zabijać Żydów.
Przywódcy Hamasu i PIJ pozostawili za sobą spaloną ziemię i wybrali luksusowe życie w Doha, Stambule i Bejrucie. Dziwnie jednak, zamiast ukrywać twarze ze wstydu, ze swoich siłowni, prywatnych odrzutowców jacuzzi wzywają Palestyńczyków, by prowadzili walkę z Izraelem.
Niedawno Maszaal ponownie wezwał z Kataru Palestyńczyków do dalszego poświęcania dzieci w dżihadzie przeciwko Izraelowi. Maszaal przechwalał się, że liczba ataków terrorystycznych przeciwko Izraelowi na Zachodnim Brzegu i w Jerozolimie podwoiła się w 2021 roku w stosunku do 2020. „W nadchodzącym etapie zobaczymy akumulację oporu i rozwoju jego potencjału”, powiedział Maszaal. Kiedy Hamas mówi o “oporze”, to mówi o atakach terrorystycznych na Izrael, włącznie z zamachami samobójczymi, strzelaniem rakietami, zamachami nożowniczymi i z broni palnej, oraz taranowaniem samochodami. „Chcemy, by wszyscy brali udział w narastającym oporze”, mówił lider Hamasu.
Wszyscy, oczywiście, poza dziećmi Maszaala, Haniji i innych przywódców Hamasu, które teraz cieszą się życiem w rozmaitych krajach arabskich i islamskich, podczas gdy Palestyńczycy, których pozostawili w Strefie Gazy, mają trudności z nakarmieniem swoich dzieci. Niektórzy stali się prawdziwymi żebrakami, którzy teraz stukają do drzwi Izraela z prośbą o pomoc.
Tysiące Palestyńczyków ze Strefy Gazy stara się o pracę w Izraelu. Według informacji dyrektora Izby Handlowej w Gazie, Mahera al-Taba’y, stopa bezrobocia przekroczyła tam tam 50% w 2021 roku. Szybuje nawet do 78% wśród absolwentów uniwersytetów w wieku 20-20 lat, którzy mają dyplomy licencjackie.
Jak się wydaje, część Palestyńczyków odmawia dalszego nabierania się na oszustwa Hamasu i PIJ. Ci Palestyńczycy wreszcie zrozumieli, że ich przywódcy dbają jedynie o własne interesy i dobrostan własnych rodzin, i rozkoszują się dobrym życiem w Doha i Stambule. To są zachęcające wiadomości, które pokazują, że istnieją Palestyńczycy, którzy mają dość korupcji ich przywódców i ich pięciogwiazdkowego dżihadu z luksusowych hoteli na świecie. Niedawno Palestyńczycy rozpoczęli w mediach społecznościowych kampanię nazwaną „Oni (Hamas) uprowadzili Gazę”. Obecnie ta kampania obejmuje tylko ograniczoną liczbę ludzi.
Jeśli do takich kampanii nie dołączy więcej Palestyńczyków i nie zaczną występować przeciwko korupcji przywódców, jest zerowa szansa, że ich życie ulegnie poprawie – nawet jeśli międzynarodowa społeczność nadal będzie ich zasypywać setkami milionów dolarów.
Przede wszystkim Palestyńczycy muszą wyrzucić złodziei, którzy przebrali się za ich przywódców, rzeźników odpowiedzialnych za śmierć młodych mężczyzn i kobiet w podżeganym przez Hamas dżihadzie przeciwko Izraelowi. Palestyńczycy nigdy nie polepszą swojego życia, dopóki ich przywódcy odprężają się w gorących wannach w Katarze i Turcji, wysyłając im rozkazy, żeby kąpali się w coraz większych ilościach żydowskiej krwi.
Khaled Abu Toameh
Tłumaczenie Małgorzata Koraszewska
Źródło tekstu polskiego: listyznaszegosadu.pl
