Qanta Ahmed
Zeszłej wiosny dostałam list od saudyjskiego ojca. Jego 12-letnia córka przyszła ze szkoły i mimochodem wspomniała, że jej nauczyciel pochwala zamachy samobójcze oraz że islam je sankcjonuje. Było to w związku z Palestyńczykami. Jej ojciec napisał:„Zawsze myślałem, że dobry rodzic musi dać swojemu dziecku dobre wykształcenie. Teraz zdaję sobie sprawę z tego, że muszę chronić moje dziecko przed nim!”
Przesłał link do piosenki z Internetu, śpiewanej przez dziewczynę w sukni ślubnej, z anielskim głosem, w duecie z mężczyzną o seksownym barytonie, takim libańskim Rickim Martinem z lekką nadwagą. Śpiewała z nimi grupa dzieci, która odgrywała egzekucje dokonane przez Izraelczyków. Słuchałam wpadającej w ucho melodii — i słyszałam słowa, które mówiły o pragnieniu zostania panną młodą ziemi palestyńskiej i szukania męczeństwa; widziałam broń i wieszanie. Dziewczyna doskonale wymawiała każde słowo tej poruszającej piosenki, wychwalającej męczeńską śmierć.
Quanta Ahmed
Wysłałam link mojej dawnej koleżance w Riadzie; kiedyś pracowałyśmy razem jako lekarki, ale teraz była w domu z trzema córkami. Od razu rozpoznała melodię: jej pięcioletnia córka śpiewała to całymi dniami. Musiała to podchwycić w szkole” – napisała mi. „Wiesz, Qanta, lepiej nie ingerować z pięciolatkami — wkrótce zapomną o tym, a w każdym razie nie rozumieją, o czym to jest. Nie wierzę, że dziecku można wyprać umysł, jeśli rodzice przeciwdziałają temu, bo to rodzice uczą dzieci swoich przekonań”.
Co dziwne, moja dawna koleżanka nie była zaszokowana słowami piosenki. Nie rozumiała, że piosenka była przeznaczona właśnie dla dzieci w wieku, w jakim były jej dzieci.
Psycholodzy rozwoju dziecka wiedzą, że dzieci nie zapominają tak szybko. W rzeczywistości nie ma lepszego okresu, by przywiązać człowieka do niewidzialnych osobistości, takich jak Bóg, niż wiek między pięć a siedem lat. Nie dziwi mnie, że rządy, które oferują gościnę męczennikom, skupiają się właśnie na tej grupie wieku. Spójrzmy na Gazę. Można tam oglądać telewizję Hamasu z programami, które na pierwszy rzut oka przypominają „Ulicę Sezamkową”. Informuje ona dzieci, że szahadat, credo islamskie, jest dobre. Twórcy programu podkreślają, że lepiej jest poświęcić się Allahowi niż czemukolwiek innemu i że wybór śmierci może być niezbędny, by dać wyraz temu pragnieniu.
więcej na Racjonalista.pl tłum. Sarah Lawson
Udostępnij na
