Przepraszamy, zabiliśmy was z powodu nieuniknionych błędów!

Burak Bekdil

 Nie trzeba mieć zbyt wybujałej wyobraźni, by odpowiedzieć, co stałoby się, gdyby greckie myśliwce odrzutowe zrzuciły bomby i zabiły 34 greckich obywateli tureckiego pochodzenia, którzy próbowali nielegalnie przejść granicę z Turcji?

1

Co stałoby się, gdyby izraelscy komandosi zabili 34 obywateli izraelskich arabskiego pochodzenia, próbujących nielegalnie przejść granicę z terytoriów palestyńskich? Co, w szczególności, powiedziałby premier Recep Tayyip Erdoğan i jego islamscy klakierzy?

Dokładnie 582 dni po tym, jak Izraelskie Siły Obronne zatrzymały “Mavi Marmara” i – jak premier Benjamin Netanjahu przyznał później – nieumyślnie zabiły dziewięciu Turków na pokładzie z powodu „błędu operacyjnego”, Tureckie Siły Powietrzne zbombardowały grupę głównie nastoletnich wieśniaków z Uludere w południowowschodniej Turcji, błędnie sądząc, że są terrorystami i zabijając 34 osoby. Zdarzyło się to 28 grudnia 2011 r.

15 miesięcy po incydencie z “Mavi Marmara” sponsorowane przez ONZ śledztwo, znane jako Raport Palmera, uznało blokadę Strefy Gazy przez Izrael za legalną, ale stwierdziło, że “decyzja wejścia na pokład z tak znacznymi siłami w dużej odległości od strefy blokady i bez ostatecznego ostrzeżenia bezpośrednio przed wejściem, była nadmierna i nierozsądna”.

Następnie, około 15 miesięcy po tureckim incydencie w Uludere, Komisja Dochodzeniowa Praw Człowieka parlamentu tureckiego zaaprobowała większością głosów raport spisany przez podkomisję wyznaczoną do zbadania kontrowersji wokół tego „wydarzenia”. Raport kończył się wnioskiem, że dochodzenie nie znalazło żadnych dowodów, iż atak był umyślny.

Jednak przewodniczący podkomisji i członek rządzącej partii Sprawiedliwość i Rozwój, İhsan Şener, powiedział wówczas: “”Stwierdzenie raportu, że ‘nie ma żadnych dowodów, iż atak był umyślny’ nie oznacza, że ‘atak był nieumyślny’”. Tak więc atak nie był umyślny, ale może był.

W maju 2012 r. prokurator państwowy Stambułu przygotował akt oskarżenia czterech komandosów izraelskich biorących udział w ataku na “Mavi Marmara”, na podstawie paragrafu o przestępstwie zagrożonym karą dożywotniego więzienia, oskarżając każdego z nich o zabójstwo pierwszego stopnia, napad i tortury. Akt oskarżenia wzywał do wydania wyroku dziesięciokrotnego dożywocia dla każdego z nich. W tym samym miesiącu zespół sędziowski sądu w Stambule jednogłośnie zatwierdził ten akt oskarżenia w liczącym 144 strony elaboracie, który oskarżał ich o podżeganie do morderstwa.

I dokładnie 740 dni po zabiciu 34 wieśniaków w Uludere Biuro Prokuratora Sztabu Generalnego Armii oddaliło dochodzenie w sprawie tego incydentu. Podobnie jak tajemniczy wniosek komisji parlamentarnej, że „zabicie nie było umyślne, ale może było”, długi i szczegółowy raport prokuratora stwierdził, że zabicie tych ludzi zdarzyło się z powodu „nieuniknionych błędów”. Były więc błędy, ale w jakiś tajemniczy sposób „były one nieuniknione”.

Nie przynosi ulgi fakt, że w Turcji można zabijać ludzi rakietami wystrzelonymi z samolotów wojskowych – które mogą być finansowane przez podatników – z powodu “nieuniknionych błędów” Jakie jednak błędy są nieuniknionymi błędami? Proste. Jest to ten rodzaj błędów, jakie popełniają biurokraci i zabijają ludzi, ale ani jeden biurokrata nie jest pociągnięty do odpowiedzialności przed sądem.

W Turcji możesz dostać przynajmniej kilka lat więzienia, jeśli hamulce w twoim samochodzie (w sposób nieunikniony) psują się i ranisz kogoś w wypadku – co jest niemal całkowicie poza twoją kontrolą. Karą dla barmana, jeśli posiada w barze choćby jedną butelkę importowanego alkoholu bez właściwej pieczęci państwowej, może być pięć lat więzienia. Możesz przez lata gnić w więzieniu, jeśli napisałeś książkę uznaną przez władze za niebezpieczną. I możesz uniknąć oskarżenia, jeśli umyślnie rozkazałeś zabicie niewłaściwych ludzi.

Dwukrotnie pisałem na tych łamach: “to jest islamskie rozumienie sprawiedliwości: dyskryminacja religijna nie tylko wobec żywych, ale także wobec martwych…

Podświadome (i niestety) muzułmańsko-tureckie myślenie toleruje sytuację, w której muzułmanin zabija muzułmanów; nie toleruje, ale nie przewraca świata do góry nogami, kiedy muzułmanie zabijają chrześcijan; pragmatycznie ignoruje, kiedy zbyt potężni chrześcijanie zabijają muzułmanów; jest jednak zaprogramowane do wywracania świata do góry nogami, kiedy Żydzi zabijają muzułmanów”.

Tłumaczenie M.K.
Źródło: www.listyznaszegosadu.pl

 ***

Burak Bekdil: popularny publicysta wychodzącej w języku angielskim gazety tureckiej „Hurriyet Daily News”.

 

Udostępnij na
Video signVideo signVideo signVideo sign