Jasmin Al-Chatib, liberalna egipska pisarka skrytykowała fakt, że po każdej egzekucji dokonanej przez Państwo Islamskie (ISIS) wielu muzułmanów twierdzi, iż te czyny nie mają nic wspólnego z islamem.
Oto fragmenty jej artykułu, który zamieściła na witrynie internetowej gazety “Al-Tahrir”: [1]
Nie rozumiem dlaczego po każdej perwersyjnej egzekucji dokonanej przez ISIS większość muzułmanów twierdzi, że te czyny nie mają nic wspólnego z islamem. W końcu, historia muzułmańska pełna jest przerażających form egzekucji, podobnych lub wręcz identycznych z tymi, jakich używa ISIS. Nie mówię o egzekucjach motywowanych zemstą, jak ukrzyżowanie Al-Challaja [2], zabicie Suhrawardiego [3] lub zamordowanie Ibn Al-Mukaffa [4]. [Ani nie mówię] o okaleczaniu martwych ciał, jak praktyka wystawiania odciętych głów [ofiar], co wymyślili [kalifowie] Umajjadzi. Najsłynniejszą [ofiarą tego rodzaju praktyk] był największy buntownik w historii islamskiej, Hussein bin 'Ali[5].
Mówię o [metodach] egzekucji używanych we wczesnym okresie islamu, który większość naszych duchownych uważa za zasadnicze [źródło] ustawodawstwa islamskiego, takie jak egzekucja w ogniu lub zrzucanie z wysokiego miejsca – dwie kary wyznaczone dla homoseksualistów. Wśród towarzyszy Proroka panowała zgoda, że homoseksualistów trzeba zabić, ale nie zgadzali się co do metody. Jedni uważali, że [homoseksualista] powinien być spalony żywcem, inni opowiadali się z zwaleniem na niego muru i pozostawieniem, by zmarł pod gruzami, a jeszcze inni sądzili, że powinien zostać zrzucony z najwyższego muru we wsi, a następnie, by dokończyć [dzieła], obrzucony kamieniami.
Ta ostatnia [metoda] była istotnie zastosowana przez ISIS do homoseksualisty, którego zrzucono z wysokiego budynku w Bagdadzie [6]. Abu Bakr [pierwszy kalif] i Ali bin Abu Talib [czwarty kalif] rozkazali, by spalać homoseksualistów i to było wykonywane. W swojej książce historyk Al-Tabari [7] pisze, że Abu Bakr rozkazał swoim dowódcom podczas wojen z apostatami spalenie wielu z nich, a w książce Futuh Al-Buldan („Podbój ziem”) [8] napisano, że [muzułmański dowódca militarny i towarzysz Proroka] Chaled bin Al-Walid także spalił kilku apostatów-zakładników.
Pokazuje to, że myśl islamska nie jest wolna od odpowiedzialności za [koncepcję] egzekucji w ogniu – fakt, który pewni ludzie zignorowali albo świadomie, albo przez ignorancję po egzekucji [w ogniu] pilota jordańskiego Mu’adha Al-Kasasbeha. Ci ludzie uzasadniali [swoją opinię] cytując hadis Proroka -„nikt nie ma prawa torturować ogniem poza Panem ognia [Allahem]” – mimo że jest to całkiem sprzeczne z wspomnianymi powyżej relacjami o towarzyszach Proroka dokonujących egzekucji ludzi ogniem. Ja sama kwestionuję ten hadis, ponieważ najpierw nakazuje spalić ludzi, a potem mówi coś odwrotnego – kapryśne [zachowanie], które nie przystoi Prorokowi wysłanemu przez Allaha, by kierował jego stworzenia na prostą drogę. Tutaj jest pełen tekst hadisu: „Prorok wyprawił szwadron [wojowników], mówiąc im: ‘ jeśli znajdziecie mężczyznę o nazwisku takim a takim i mężczyznę o nazwisku takim a takim, spalcie ich obu’. Potem powiedział: ‘Rozkazałem wam spalić tych dwóch mężczyzn w ogniu, ale nikomu nie wolno torturowaćogniem poza Panem ognia, jeśli więc ich znajdziecie, zabijcie ich’”.
W każdym razie kalifowie Umajjadzi kontynuowali wymierzanie kary śmierci w ogniu i później [kalifowie] Abasydzi jeszcze to ulepszyli i przypiekali skazanego na powolnym ogniu aż zmarł, tak jak piecze się zabite zwierzę. Jeśli chodzi o torturowanie ludzi na śmierć, istnieje znana opowieść o ludziach z Urajna, którzy wzięli wielbłądy Proroka i zabili człowieka, który się nimi opiekował przez wyłupienie mu oczu ostrym mieczem, obcięcie mu rąk, nóg i języka i pozostawiając go, by umarł. Kiedy Prorok usłyszał o tym, rozkazał, by obciąć im ręce i nogi i wypalić im oczy rozżarzonym żelazem, a potem rzucić ich na ulicę aż umrą. Ta [kara] była [wymierzona] według zasady poddania [sprawcy] temu, co uczynił innym, niezależnie od tego jak potworny jest ten czyn.
Niektórzy mogą uznać, że celem tego artykułu jest oczernienie wizerunku islamu. Żeby więc rozwinąć to i wyjaśnić, pozwólcie mi zauważyć, że w przeszłości chrześcijaństwo także praktykowało egzekucje w ogniu. [Było tak] szczególnie w Średniowieczu, kiedy Inkwizycja spaliła tysiące muzułmanów i Kościół spalił tysiące kobiet za uprawianie czarów, jak również filozofów, ze strachu, [że będą szerzyć] oświecenie. W końcu jednak oświecenie zatriumfowało i Kościół stał się umiarkowany i tolerancyjny, jaki jest dzisiaj. Oświecenie jest naszą jedyną bronią, by pokonać ISIS, ponieważ nasza prawdziwa wojna nie jest przeciwko [tej organizacji], ale przeciwko ekstremistycznemu myśleniu i jeśli mu się nie przeciwstawimy i nie pokonamy go, wyłoni się tysiąc [innych organizacji] ISIS.
Przypisy (nie spolszczone):
[1] Tahrirnews.com, July 29, 2015.
[2] Mansour Al-Khallaj, a Sufi poet who was crucified for heresy in 922 AD.
[3] Shahab Al-Din Yahya Suhrawardi, a renowned Sufi philosopher executed for his teachings in 1191. There are contradictory reports about his death. It is variously claimed that he was starved to death, thrown from a high place, killed by the sword and/or burned.
[4] Abu Muhammad 'Abdallah Ibn Al-Muqaffa was an eighth-century Persian author, translator and philosopher who converted to Islam. In 759 he was accused of heresy by the governor of Basra and tortured to death in a horrific manner (his limbs were cut off one by one and roasted before his eyes until he died).
[5] The grandson of the Prophet, who, after the Prophet’s death, claimed to be the rightful caliph instead of Yazid Abu Sufyan. In 680 he was decapitated and his head was sent to Yazid, who displayed it as a sign of his victory in the struggle for the throne. After Hussein’s death, his followers became a separate Muslim sect, the Shi’ites.
[6] In fact, ISIS has executed many men for engaging in homosexual acts, using this method as well as others. See MEMRI JTTM report: „ISIS Campaign Of Executing Homosexuals – By Stoning, Shooting, Throwing Off Roofs, Public Torture: In Accordance With Shari’a Law As Explained By Influential Mainstream Islamic Preachers, Scholars On Leading Arab Media Outlets, Including Al-Jazeera, Hamas’s Al-Aqsa TV – WARNING – GRAPHIC IMAGES,” March 10, 2015.
[7] Muhammad Ibn Jarir Al-Tabari (d. 923) was one of Islam’s fist notable historians and commentators on the Koran. His book Tarikh Al-Tabari chronicles the history of kings and prophets from the creation of the world until his own era.
[8] A history of the early conquests of Muhammad and the early caliphs by ninth-century Persian historian Ahmad Ibn Yahya Al-Baladhuri.
Źródło: www.memri.org
Tłumaczenie MEMRI
Udostępnij na
